Mijn oudste kreeg net haar eerste blauwe enveloppen (3 in een keer) en zat er een beetje verdwaasd mee op de bank.
Na een kwartiertje keek ze op en zei ze: eigenlijk had ik eerst een gezellige welkomstbrief verwacht met een beetje uitleg over belasting en wat daarmee gedaan wordt. Zodat ik in ieder geval een soort trots of gezamenlijkheid zou voelen als ik zou moeten betalen. Maar niks van dat, ze zeggen niet eens gefeliciteerd met je verjaardag Pien. Sterker nog, ze noemen me ook nog eens niet bij mijn naam. Het is toch niet zo moeilijk om in ieder geval te doen of je een soort interesse hebt?
Ze vroeg of ze geen goede ideeën-mail kon sturen naar degene die de brief had geschreven. Ze draaide de brief om en zag dat deze was ondertekend door “de hoofdinspecteur”. Ook geen mailadres dus, zei ze. Ze liet het er daarna maar bij. Echt zonde. Want ik vond haar opmerkingen briljant eenvoudig.
En misschien niet eens alleen voor de belastingdienst. Ik stem ook voor een briefje bij iedere eerste verkeersboete bijvoorbeeld. Zo van: Beste Pien, jammer dat je te hard reed maar mede dankzij jou kunnen we het asfalt op de A2 vernieuwen. Namens alle Nederlanders: bedankt.
Serieus. Dat verzacht iedere boodschap.
Kommentare